Ken Loach Sineması: İkilikler, Bölünme ve Umuda Dair

Onur KARTAL*
Ken Loach Sineması: İkilikler, Bölünme ve Umuda Dair Özet Ken Loach sineması, genellikle işçi filmleri türü altında konumlandırılır. Ken Loach da filmlerinde, gündelik hayat perspektifinden hareketle işçi sınıfından manzaralar sunduğunun altını birçok kez çizmiştir. Buna karşın bu yazının birinci hedefi, Ken Loach sinemasının işçi filmleri kategorisine indirgenemeyeceğini, bizzat yönetmenin kendisine muhalefet ederek ortaya koymaya çalışmaktır. Ken Loach sinemasının özgünlüğü sadece işçi sınıfının mensuplarının gündelik yaşam bunalımlarına ve iktidar/sermaye karşısındaki yerlerine odaklanmasında değildir. Bu sinema aynı zamanda bütün başkalık konumlarının, seks işçilerinin, lümpenlerin, siyahların, uyuşturucu bağımlılarının, suçluların ve farklı etnik aidiyetlerin hikâyelerini açığa vurmaktadır. Bu açığa vurma edimi, apaçıklık kavramı üzerinden analiz edilecektir. Yazının ikinci hedefi ise, söz konusu başkalık konumlarını ikilikler ve çoğulluklar üzerinden umutla ilişkilendirmektir. Umudun yitimi ise iktidarın yol açtığı bölünmeler üzerinden tartışmaya açılacaktır. Loach sinemasının ayırt edici vasfı, hem daima “ben” değil “biz” konumunu benimsemesi ve umudun yükseldiği zemini ikilikler etrafında meydana gelen çoğulluklardan oluşturması ama hem de ikilikleri bölen ve umudu zayıflatan siyasal hamlelere dikkat çekmesidir. Anahtar Sözcükler: İktidar, ikilik, çoğulluk, bölünme, umut.	Cinema of Ken Loach: On Binaries, Schism and Hope Abstract The cinema of Ken Loach is usually categorized under labour films. Ken Loach himself emphasized several times that he presents landscapes from the working class within the perspective of everyday life in his movies. Nevertheless, by way of turning against Ken Loach himself, the first aim of this article is to argue that his cinema cannot be reduced to the category of labour film. His cinema achieves its originality not only by focusing on the despair and conditions of the working class members, struggling against power and capital, but also by revealing the stories of sex workers, lumpen, blacks, drug addicts, criminals, and different ethnical identities, namely, the alterities of every sort. This revelation will be analysed through the term of explicitness. The second aim of this article is to relate these alterities with hope through binaries and pluralities and discuss the loss of hope through the schisms caused by power. The distinctive character of Loach’s cinema is not only its adoption of the “we” position instead of the “I” and by compos-ing the base of hope around the pluralities which stem from the binaries, but also it takes our attention to political moves which divide the binaries and weaken hope. Keywords: Power, binary, plurality, schism, hope.
* Adnan Menderes Üniversitesi, Felsefe Bölümü.